SİYAH VE BEYAZ – şiir

SİYAH VE BEYAZ

Uğraşma boşuna olmaz aydınlık,

Işıksız dünyamda renk ne fark eder?

İçimi sarmış iç içe karanlık,

Yedi renk özlemi bende bin keder…

***

Simsiyah dünyamda ama gibiyim.

Karanlığın ötesi olmuş bana yar…

Çıkılmaz kuyunun uçsuz dibiyim.

Gölgeler şehrinde varılmaz diyar…

***

Neyim ben ya neyim maddede mana?

Bütün zıtlıkların ram olduğu an.

Evvelden ahire düştük zamana,

Yokluğun darından vara uzanan.

***

Katre katre gökte kaos karanlık.

Bendeki kör alem ışığa perde…

Benden de öteye geçtim bir anlık,

Yok idim yok oldum O var ebedde…

***

İrkildim, uyandım, ha var ha yoktum!

Ben yoksam alemde, kimdi uyanan?

Başımı sessizce yorgana soktum,

Siyahtan beyaza sırra uzanan…

***

Pembeymiş sabahın ilk ışıkları,

Akşamın kızılı karanlığa yar…

Çiçekler yurdunun ecesi arı,

Bende bir tek kara, sende bin renk var.

***

Gökkuşağında par, efsunlu renkler,

Bir damla sudaki pırıltı gibi…

Işığın raksında ulvi ahenkler,

Görünür gözüme karaltı gibi…

***

Beyazın beyazı renklerin şahı,

Aşkına pervane tüm renklere yar…

Bende siyah var, yok daha siyahı…

Dediler ki ara, onda her renk var!

Halil Onur Ahsen