"Koçtaş" ile Etiketlenen Konular

İçerik bulunamadı.

KÖŞE YAZARLARI

TÜMÜ

İrfan Söyler

Kitabi

Mehmet Kenan DOKUMACI

HAZRET-İ ÂDEM (ALEYHİSSELÂM)’DAN GÜNÜMÜZE KADAR GEÇEN ZAMAN

Misafir KALEM

You have an outstanding payment. Debt settlement required.

Murat Güven

Nasıl olur da başkasına sığınırım?

Onur Akbaş

HAZİNEMİZİN KAPISINI NE ZAMAN ARALAYACAĞIZ?

Halil Onur Ahsen

15 Temmuz Destanı

Said Dayıoğlu

AB’nin kararları Türkiye’ye savaş ilanı mı?

SİZDEN GELENLER / Yazı-Yorum

BABACIĞIM

Biliyorum bazen gözyaşı döktün, Çaresiz ümitsiz etrafı süzdün, Yoruldun yıprandın çok çektin hüzün, Yeter artık biraz gül babacığım!..

Yalnızlığın Ayazı

Yalnızlığın ayazı işleniyor ilmek ilmek Dirayetimin yüreğine. Dizleri titriyor akşamdan kalbimin Beklenenden bihaber Gözler buğulu, kirpikler yağmurlu Riyakarların son durağında Buz tutmuş kelimeler lal dilimde. Üşür fidelerim vakitsizce Feryadımın sessiz...

Diğer yanım ol!

Ömrüm yetene kadar, Ruhum hep sana kanat çırpsın. Başka bir şey istemem, Sana uçayım yeter…

Pişmanlık; sözlükte bir-iki kelimelik bir anlam ile ifade edilse de gerçek anlamı romanlar dahi yazdırabilir. Pişmanlığı hissettiren en anlamlı kelime "keşke"dir.

HAYALLER ÜZERİNE

Fakat yetimhanede büyüyen bir çocuğu kafanızda canlandırın sizce onun hayali nedir? Bir aile mi, şefkatli bir kucak mı, yarın ne olacak diye düşünmeden uyuduğu bir gece mi?

Uçsuz Bucaksız Kervan

Ne aş isterim, ne de bir tas su… Hasretimi gömecek sadece bir köşe, Sarayında ey kervancı başı...

Hangi Yama Gün/ahların Dikiş Urgânıyla İşlenir?

Eyüp’ten sabrım ötesine bakınırken hicran, Öperim Nebi’nin topuklarından Êy gecenin ay yüzünden öptüğüm, Nehirlerde pir abdâlım, kâsidelere beyit…

Silahları Uyuşturan Şiir

Züleyha dolusu kuyular açan Yusuf hasretini, Bulasak mazlum coğrafyasına...

Bantu Steve Biko: Afrikalı Bir Dava Adamı

“Zalimin elindeki en güçlü silah, baskı altına almış olduğu zihinlerdir…” Bantu Steve Biko (Siyah bilincinin lideri)

Gönlüm sevmiş

Gönlüm sevmiş Şirin'i Bana dağlar neylesin / Adil IBRAHIM

Ben Yazamam Efendim!

Kadrimiz yüce bizim, yaradan hatırında, Hep "insan" denmiyor mu kitabın satırında, Benim kaldığım kadar mutluluk çadırında, Eller kalamıyorsa ben yazamam efendim.!